متغیر زبان کاتلین

آموزش تعریف متغیر در زبان برنامه نویسی کاتلین

برای شروع یادگیری برنامه نویسی اندروید و کاتلین اولین کاری نیاز به انجام دارید آشنایی با دستورات و یا همان سینتکس زبان کاتلین است.

به عنوان اولین دستور نیاز دارید تا با نحوه تعریف انواع متغیرها آشنا شوید.

بخش متغیر، یکی از مفاهیم بنیادی و حیاتی در زمینه برنامه‌نویسی است که نقش کلیدی در مدیریت داده‌ها و انجام محاسبات دارد.

متغیرها به برنامه‌نویسان امکان می‌دهند تا اطلاعات را ذخیره کرده، پردازش کنند و برنامه‌ها را به گونه‌ای از تغییر مقادیر و انجام محاسبات پویا برخوردار سازند.

متغیر در برنامه نویسی چیست؟

متغیر در برنامه‌نویسی به یک نمایش‌گر از مقداری اشاره دارد که می‌تواند در طول اجرای یک برنامه تغییر کند.

متغیرها در اکثر زبان‌های برنامه‌نویسی به منظور ذخیره‌سازی اطلاعات و انجام محاسبات استفاده می‌شوند.

متغیرها از جمله مفاهیم اساسی در برنامه‌نویسی هستند که به برنامه‌نویسان امکان کنترل و مدیریت داده‌ها را می‌دهند.

متغیرها در برنامه‌نویسی به عنوان فضایی برای ذخیره داده‌ها و اطلاعات عمل می‌کنند.

زمانی که برنامه‌نویس نیاز دارد تا اطلاعاتی را ذخیره یا پردازش کند، از متغیرها برای نگهداری این اطلاعات استفاده می‌کند.

به عنوان مثال، در یک برنامه محاسباتی، می‌توان از متغیرها برای نگهداری اعداد، رشته‌ها و داده‌های مختلف استفاده کرد.

انواع متغیر برنامه نویسی

متغیرها می‌توانند در انواع مختلفی باشند که به نوع داده‌ای که ذخیره می‌کنند بستگی دارد.

برخی از انواع متغیرها عبارت‌اند از:

  • عددی (Numeric): این نوع متغیرها برای ذخیره اعداد عملیاتی مانند اعداد صحیح (integer) و اعشاری (float) استفاده می‌شوند.
  • رشته‌ای (String): برای ذخیره متون و کاراکترها استفاده می‌شوند.
  • منطقی (Boolean): این نوع متغیرها مقادیر درست یا غلط را ذخیره می‌کنند و برای انجام عملیات منطقی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
  • آرایه‌ها (Arrays): مجموعه‌ای از مقادیر یک نوع خاص که با یک نام مشترک تشخیص داده می‌شوند.
  • ساختارها (Structures): متغیرهایی که ترکیبی از متغیرهای دیگر هستند و به صورت یک واحد ترتیبی ذخیره می‌شوند.

نحوه ذخیره سازی متغیر در حافظه کامپیوتر

زمانی که یک متغیر در برنامه ایجاد می‌شود، سیستم به آن یک فضای حافظه اختصاص می‌دهد که به نام متغیر اشاره می‌کند.

این فضا به منظور ذخیره مقدار متغیر استفاده می‌شود. هنگامی که متغیر تغییر مقدار می‌دهد، محتوای فضای حافظه‌ای که به متغیر اختصاص داده شده است، به روز می‌شود.

کاتلین چیست؟ آشنایی کامل با زبان برنامه نویسی کاتلین

در نهایت، متغیرها ابزاری مهم برای مدیریت داده‌ها و انجام محاسبات در برنامه‌نویسی هستند.

از طریق تعریف، تخصیص، و تغییر مقادیر متغیرها، برنامه‌نویسان قادر به انجام عملیات‌های متنوعی بر روی داده‌ها و کنترل جریان برنامه می‌شوند.

تعریف متغیر در زبان برنامه نویسی کاتلین

برای تعریف متغیر در زبان کاتلین از دو کلمه کلیدی var و val میتوانید استفاده کنید.

بعد از استفاده یکی از این دو کلمه کلیدی باید یک نام برای متغیر مشخص کنید.

زبان برنامه‌نویسی کاتلین، قواعد خاصی برای نامگذاری متغیرها و سایر مؤلفه‌های برنامه دارد که بهتر است پیروی کنید تا کد‌هایتان خواناتر، قابل‌فهم‌تر و قابل‌نگهداری‌تر باشند.

متغیر در زبان برنامه نویسی کاتلین

در زیر قواعد نامگذاری متغیرها در زبان کاتلین را مشاهده می‌کنید:

  1. شروع با حرف یا آندرلاین (_): نام متغیرها باید با یک حرف یا آندرلاین (_) شروع شوند. آنها نمی‌توانند با اعداد یا سایر کاراکترها شروع شوند.
  2. حروف بزرگ و کوچک مهم هستند: کاتلین حروف بزرگ و کوچک را تشخیص می‌دهد. به عنوان مثال، متغیرهای name و Name دو متغیر مجزا هستند.
  3. حروف الفبا، اعداد و آندرلاین (_): نام متغیرها می‌توانند از حروف الفبا (بزرگ یا کوچک)، اعداد و آندرلاین (_) تشکیل شوند. به عبارت دیگر، از کاراکترهای غیر الفبا یا عددی (مانند @، #، $ و …) در نام متغیرها استفاده نکنید.
  4. کلمات کلیدی نیستند: از کلمات کلیدی (Reserved Keywords) به عنوان نام متغیرها استفاده نکنید. کلمات کلیدی واژگانی هستند که در زبان کاتلین دارای معانی خاصی هستند و برای انجام کارهای خاصی استفاده می‌شوند.

var name = "Hesam"
var age = 10

در مثال بالا دو متغیر به نام name و age تعریف کرده ایم.

متغیر name از نوع رشته است به دلیل اینکه محتویات مورد نظر را داخل ” ” قرار داده ایم.

متغیر دوم از نوع int میباشد چون یک عدد صحیح برای مقدار آن قرار داده ایم.

نمایش مقدار متغیر

در زبان کاتلین، شما می‌توانید از عبارت println یا توابع دیگری برای نمایش مقدار متغیرها در خروجی استفاده کنید. این دو روش برای نمایش مقدار متغیرها به شما امکان می‌دهند که داده‌های مختلف را در خروجی چاپ کنید. در زیر دو روش اصلی برای نمایش مقدار متغیرها در زبان کاتلین آمده است:

1. استفاده از println: println یک تابع است که از آن برای چاپ مقدار متغیرها و متون در خروجی استفاده می‌شود. مقدار متغیرها را به عنوان آرگومان به این تابع ارسال کنید تا در خروجی نمایش داده شوند. مثال:

val age = 25
println("My age is $age")

در این مثال، متغیر age دارای مقدار 25 است و با استفاده از $age مقدار آن در متن چاپ می‌شود.

نوع نمایش دیگر بدین شکل است که نیازی به استفاده از علامت $ ندارید فقط کافیست بصورت زیر عمل کنید.

   var age = 19

   println("Name = " + name)

مقدار متغیر به دلیل اینکه بیرون از ” ” قرار دارد در ترمینال چاپ میشود.

تفاوت تعریف متغیر با var و val در زبان کاتلین

متغیر همانطور که از نامش پیداست بارها میتواند اطلاعات ذخیره شده در آن تغییر کنید به همین دلیل به آن متغیر میگویند.

اگر متغیر خود را با استفاده از کلمه کلیدی var تعریف کنید هیچ محدودیتی در تغییر مقدار متغیر نخواهید داشت.

 var age = 19

println("Name = " + name)

age = 30

println("Name = " + name)

اما اگر از کلمه val برای تعریف کردن استفاده کنید متغیر شما فقط یک مقدار میتوانید در طول برنامه داشته باشد و امکان تغییر آن دیگر وجود نخواهد داشت.

در واقع قابلیت نوشتن از روی آن حذف میشود و فقط حالت خواندن باقی می ماند.

کد زیر را در نظر بگیرید.

fun main() {
   val name = "Zara Ali"
   val age = 19

   println("Name = $name")
   println("Age = $age")
   
   name = "Nuha Ali" // Not allowed, throws an exception
   age = 11
   println("Name = $name")
   println("Age = $age")
}

در صورت اجرا کردن این کد با خطای زیر مواجه خواهید شد.

main.kt:8:4: error: val cannot be reassigned
   name = "Nuha Ali" // Not allowed, throws an exception
   ^
main.kt:9:4: error: val cannot be reassigned
   age = 11
   ^

تعریف اولیه متغیر

در زبان کاتلین شما می‌توانید متغیرها را تعریف کرده و سپس در زمانهای دلخواه مقداردهی کنید.

این قابلیت به شما اجازه می‌دهد که متغیرها را با مقادیر اولیه‌ای که ممکن است در طول اجرای برنامه تغییر کنند، تعریف کنید.

به عبارت دیگر، شما می‌توانید متغیرها را به صورت دو مرحله‌ای تعریف کنید.

نکته مهم در این روش این است که هنگام تعریف نام متغیر باید حتما نوع مقداری که میخواهید در آن ذخیره کنید را نیز مشخص کنید.

// تعریف متغیر بدون مقدار اولیه
var age: Int

// در زمان دیگر، مقدار به متغیر اختصاص داده می‌شود
age = 25

در این مثال، متغیر age در ابتدا بدون مقدار اولیه تعریف می‌شود و سپس در خطوط بعدی به آن مقدار 25 اختصاص داده می‌شود.

از اینکه این مطلب و مطالعه کردید ممنونم, من حسام رسولیان هستم و خوشحال میشم در زمینه برنامه نویسی به شما کمک کنم.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *